รีวิวเรื่อง TOP HAT (1935)
ภาพยนตร์เรื่องนี้มีเพลงเต้นรำอีกสามเพลง สองเพลงโซโลของ Astaire ที่ยอดเยี่ยมแต่ไม่ถึงกับหลุดโลก และเพลงคู่สุดท้ายกับ Rogers (“The Piccolino”) ที่ซึ่งหนึ่งในเพลงที่น้อยกว่าของเออร์วิง เบอร์ลิน ถูกแลกด้วยสายตาของ Astaire และ Rogers ที่เต้นรำทั้งหมด ท่ามกลางฉากขนาดใหญ่ที่ตั้งใจให้เป็นตัวแทนของโรงแรมริมคลองในเมืองเวนิส และดูสมจริงราวกับ Grand Canal Shoppes ที่ Venetian ในลาสเวกัส ดูหนังออนไลน์ฟ โครงเรื่องของภาพยนตร์ขึ้นอยู่กับความเข้าใจผิดที่เป็นไปไม่ได้: จินเจอร์ตกหลุมรักเฟร็ด แล้วตัดสินใจผิดพลาดว่าเขาเป็นสามีนอกใจของแมดจ์ เพื่อนสนิทของเธอ “เป็นอย่างไรบ้างที่จินเจอร์ไม่เคยพบสามีของเพื่อนสนิทของเธอเลย” Alan Vanneman ถามอย่างมีเหตุผลใน Bright Lights Film Journal “ก็ยุโรปเป็นสถานที่ใหญ่” มีสองตัวเลขใน “หมวกทรงสูง” ที่การเต้นบนหน้าจอบรรลุถึงความสมบูรณ์แบบที่ทำได้ โดยFred Astaire และGinger Rogersสำหรับ “Isn’t This a Lovely Day?” และ “ปัดแก้ม” เนื่องจาก Astaire เชื่อว่าตัวเลขการเต้นในภาพยนตร์ควรถูกถ่ายในเทคที่ต่อเนื่องยาวนานที่สุด สิ่งที่พวกเขาแสดงคือความสำเร็จทั้งในด้านความอดทนและศิลปะ ณ จุดที่นักเต้นหลายคนหายใจไม่ออก แอสแตร์และโรเจอร์สยิ้มง่าย ๆ อย่างไม่ใส่ใจ การดูพวกเขาคือการเห็นการทำงานหนักยกระดับไปสู่ความสุขที่ง่ายดาย: งานของนักเต้นสองคนที่รู้ว่าพวกเขาไม่สามารถทำได้ดีไปกว่านี้แล้ว และไม่มีใครสามารถทำได้เช่นกัน ใช่แล้ว …
